Με παραδοσιακές στολές, χρώματα και υφές που ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, οι συμμετέχοντες αναβίωσαν το έθιμο του ραβδίσματος — τη διαδικασία όπου με ειδικά ξύλινα ραβδιά χτυπούν προσεκτικά τα κλαδιά του ελαιόδεντρου ώστε να πέσουν οι ελιές στα πανιά που έχουν στρωθεί από κάτω. Στη συνέχεια, με τα χέρια, συνέλεξαν καρπό από τις ποικιλίες Μανάκι και Κορωνέικο, δύο από τις πιο χαρακτηριστικές και αγαπημένες ποικιλίες της Κορινθίας.
Ο ελαιώνας γέμισε ήχους, γέλια, κουβέντες και τον ρυθμό της ομάδας, που συμμετείχε με ενθουσιασμό στη διαδικασία. Η δράση αυτή όχι μόνο τίμησε την αγροτική κληρονομιά του τόπου, αλλά έδωσε και την ευκαιρία στα μέλη του χορευτικού να συνδεθούν με έναν πυλώνα της τοπικής ταυτότητας: την ελιά και τα προϊόντα της.
Το παραδοσιακό μάζεμα της ελιάς δεν είναι απλώς ένας τρόπος συγκομιδής, αλλά μια πολιτιστική εμπειρία που μεταφέρει τη σοφία και τον κόπο των προηγούμενων γενεών. Η αναπαράσταση στο Ζευγολατιό υπενθύμισε ότι η παράδοση συνεχίζει να ζει, να διδάσκει και να ενώνει την κοινότητα.